ارتباط شبکه اجتماعی با کیفیت زندگی در والدین دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف: از این مطالعه، سنجش کیفیت زندگی و ارتباط آن با شبکه اجتماعی در والدین دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان دزفول بود. روش: در این پژوهش همبستگی، تعداد 113 نفر از پدران و مادران (جمعاً 226 نفر) دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مقطع ابتدایی و راهنمایی شهرستان دزفول، طبق جدول کرجسی و مورگان (1970) به صورت نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه انتخاب شدند. جهت تعیین شبکه اجتماعی از مقیاس حمایت اجتماعی نوربک (1980) و به منظور تعیین کیفیت زندگی نیز از پرسشنامه 36 سؤالی (sf-36) استفاده شد. اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه ها به وسیله والدین جمع آوری و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. یافته ها: ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن نشان داد که بین شبکه اجتماعی با کیفیت زندگی و مقیاسهای آن در والدین دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر، رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0 p<). ولی از همه مقیاسهای کیفیت زندگی تنها بین شبکه اجتماعی با مقیاس سرزندگی در پدران و مادران، نقش عوامل جسمی در مادران و نقش عوامل عاطفی در پدران، رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 p>). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بین شبکه اجتماعی با کیفیت زندگی در والدین دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ بدین معنا که با افزایش شبکه روابط اجتماعی، کیفیت زندگی والدین ارتقاء می یابد.